Waar Jan Luteijn bij de presentatie van het bestuursakkoord nog gekscherend opmerkte dat het af en toe wel om de merkenpolitiek van Unilever leek te gaan had de gedeputeerde nu inderdaad een externe spreker uitgenodigd die zich bezig houdt met het in de markt zetten van grote merken. Brabant in het rijtje van Coca Cola, Philips en Unilever.

Het valt me toch al geregeld op hoe de provincie zoekende is om zich een relevante rol aan te meten. Zo kwam het succes van Brabant op sportgebied bij het werkbezoek weer om de hoek kijken. Bij de afgelopen olympische spelen waren de Brabantse sporters erg succesvol. Het provinciebestuur probeert zich maar al te graag te afficheren met dit succes. Maar als je nou eens analyseert welke bijdrage de provincie hieraan levert is de verdienste van de provincie aan die medailles nihil. En als de Brabantse sporters van de zomer opeens de helft minder medailles scoren. Hebben we het dan de afgelopen vier jaar zo slecht gedaan?

Tegelijkertijd zijn er veel vraagstukken waar de provincie wél het verschil kan maken. Neem bijvoorbeeld gehandicaptensport. Een provinciale impuls zou voor de minder valide sporters een enorme steun zijn. Als provincie kun je ook stimuleren dat er meer speel- en sportveldjes in de wijken komen te liggen zodat de jongeren weer buiten voetballen in plaats van de hele dag gamen.
In plaats van zo stevig inzetten op Brabant als sterk en dynamisch merk zou de provincie zich meer druk moeten maken over de vraag: op welke thema’s kan de provincie echt de verbindende partij zijn tussen burgers, gemeente en bedrijfsleven. Dan doe je pas recht aan de passage die de coalitiepartijen in het collegeakkoord hebben opgenomen:

“De provincie wil een betrokken bestuurslaag zijn, maar wel een, die ziet dat het vaak vooral gemeenten, bedrijven en maatschappelijke organisaties zijn, die op de werkvloer van de samenleving het beslissende verschil moeten maken.” (bestuursakkoord 2007-2011)

Ik zal ze hieraan blijven herinneren.