We lopen nu tegen het eind van de maatregel (1 maart) en ik moet constateren dat de uitwerking van het crisispakket en het bereiken van de doelstelling achter de steunmaatregelen fors achterloopt. Zie hiervoor de monitor kredietcrisis. Al eerder heb ik in de Staten gesteld dat de maatregelen teveel gericht op de korte termijn én op de economie als motor van Brabant alleen. Voor maar een zeer beperkt deel zijn de maatregelen gericht op een meer duurzame economie, gericht op de vraagstukken waar we nu voor staan als krimp levensbestendig wonen. De meeste en omvangrijkste maatregelen gaan uit van de ‘oude' economische principes. Zo wil de provincie 250 miljoen investeren in het op peil houden van de woningbouwproductie terwijl de reden voor het uitstel van de bouw een afnemende vraag is. Als we zouden bouwen voor de juiste doelgroep zoals starters dan is de woningvraag er nog steeds volop. Ook de gemeente Breda is zich hier nu terdege van bewust. Zij overwegen een rem te zetten op de bouwplannen voor woningen.

Omdat de termijn waarin er een beroep gedaan kan worden op de steunmaatregelen op 1 maart afloopt verwacht ik dat het college binnenkort met een voorstel zal komen om die termijn te verlengen. Ongeacht of doelstellingen worden bereikt. Ongeacht of dit pakket wel aansluit bij de échte knelpunten. Ongeacht of de fase van de crisis waar we nu inzitten niet om een ander beleid vraagt. Een meerderheid in de Staten lijkt hier klakkeloos achteraan te hobbelen. Ik hoop dat de analyse van Breda maar ook de krimp problematiek waar steeds meer gemeenten in Brabant mee worstelen ons eens goed aan het denken zetten. Met gedeputeerde Rüpp verdween ook de roep om ‘bouwen, bouwen, bouwen’ uit het provinciehuis. Laten we nu eens goed nadenken hoe we echt kwalitatief goed kunnen bouwen met oog voor toekomstige ontwikkelingen. De ezel en de steen zijn hier ook van toepassing.

Hermen Vreugdenhil